FICTION

 #ฟิคโคตรเพื่อน       เมื่อสิ้นสุดการสนทนากับจองกุก วีอยากจะเอาหัวโขกลิฟต์เสียจริงๆ วีรู้ว่าจองกุกเป็นคนขี้หึงวีเลยเลือกที่จะไม่บอกว่าลูกค้าที่ออกมาพบคือพี่ลี พี่ที่เคยรู้ก แต่ที่ไหนได้ จองกุกดันเห็นหมดเลย วีอยากจะดึงหัวตัวเองทิ้งเสียจริงๆ ติ๊ง       เสียงประตูลิฟต์ที่เปิดออกเมื่อถึงชั้นที่วีต้องการแล้ว แต่อยู่ดีๆขาของวีก็ไม่อยากจะก้าวเดินออกไปเลย ใครจะไปรู้ละจองกุกจะทำอะไรขึ้นมาอีก บทลงโทษก็ไม่พ้นเรื่องอย่างว่าหรอก เจอแบบนี้อีกวีได้คิดว่าคงทำอะไรไม่ได้แล้วแหละ นอกจากทำใจ วีทำใจอยู่หน้าประตูห้องสักพักนึง  ติ๊ด ติ๊ด       เสียงคีย์การ์ดที่แตะลงบนแผ่น พร้อมกับวีที่เอื้อมหมุนลูกบิดประตู เมื่อวีก้าวเท้าเข้าห้องปรากฎว่าห้องกลับมืดมิดสนิท ไม่เห็นแม้แต่เงาของจองกุก       “จองกุก”       “จองกุก”       วีเรียกจองกุกอยู่2-3ครั้ง ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับ วีจึงเลือกเดินไปเปิดไฟแทน มือที่เอื้อมกำลังจะเปิดไฟนั้นได้ชะงักเพราะดันมีลมหายใจอุ่นๆรดต้นคอของวีอยู่ คงจะไม่ใช้ใครที่ไหนนอกจาก จอง...